Herman Martens

Contacten leggen voor die volgende stap doet Herman vanuit Istanbul, waar hij nu werkt. Hij doet daar een opdracht in market risk, na een stage in credit risk en een eerste rotatie in environmental and social risk. “Dat is de non-financiële kant van risk, iets totaal anders dan mijn puur cijfermatige stage, waarin ik vooral veel heb gemodelleerd. Bij non-financial risk gaat het niet om cijfers maar om morele overwegingen en de onderbouwing daarvan. Ik vond het érg leuk, interessant en heb er ontzettend veel geleerd, vooral op het gebied van communicatie met klanten en collega’s wereldwijd.”

Toch koos Herman weer voor de cijfermatige kant voor zijn volgende rotatie. “Market risk, omdat ik daar nog niks vanaf wist. Met de ervaring in credit risk en social risk heb ik dan de uitersten van risk gehad, en is het plaatje compleet. Istanbul, Sydney en New York zijn de plekken waar je moet zijn als trainee op dit gebied. Ik koos voor Istanbul omdat de Turkse markt heel spannend is, er gebeurt altijd wat. Dat wist ik overigens van trainees die er eerder hadden gezeten, want zo kom je aan je info. Koffietjes doen en netwerken, zo leg je de link naar de managers.”

Zelf de boel draaiend krijgen

“Ik was heel welkom in Turkije en iedereen is aardig en behulpzaam, maar evengoed is het wennen. De werkcultuur is hiërarchischer en 95% van mijn collega’s is Turks dus logischerwijs gaan alle gesprekken in het Turks. Ik moet dus zelf aan de bak om alles uit te vinden en draaiend te krijgen. Gelukkig dat mijn werk - ik houd me bezig met asset liability management - weer om de getallen draait, daarmee weet ik wel wat ik moet doen.”

"Een buitenlandervaring als deze is een geweldige leerschool. Je móet over drempels heen, achter je scherm vandaan, mensen opzoeken en contacten leggen. Anders gebeurt er echt niks. Ik heb m’n draai intussen wel gevonden, ga veel om met een paar andere trainees en heb leuk contact met mijn teamgenoten. Ik heb intussen wel uitgevonden hoe belangrijk het voor mij is om prettige collega’s te hebben. Ook in het begin van mijn tijd bij ING, net na de coronaperiode, ging ik zoveel mogelijk naar kantoor. Ik wil de mensen met wie ik werk gewoon goed leren kennen.”

Lijntjes uitgooien

“Waar ik wil werken als ik klaar ben in Istanbul? Ik denk aan Wholesale Banking, maar om dat zeker te weten ga ik eerst weer wat lijntjes uitgooien bij oud-trainees en teammanagers. Dat netwerken gaat me - ook van een afstand - best goed af. Nu is iedereen bij ING ook altijd in voor een gesprek bij een kop koffie. Ik word zelf ook steeds beter in to the point komen, en zo worden die netwerkgesprekken vanzelf beter en relevanter.”